एक पटक बुबा र छोरा सहरमा मेला घुम्न गएका थीए ।
सहरबाट फर्किने क्रममा छोराले बुवासँग बेलुन (गुब्बारा) किनि दिन अनुरोध गरे । बुबाले छोरालाई दुई प्रकारका गुब्बारा किने, एउटा माथि उड्ने र अर्काे भुइमा झर्ने । माथि उड्ने गुब्बाराको धागो छोराले हातमा समाते र अर्काे गुब्बारा छोराले काखमा च्यापेर घर फर्किए । बाटोमा हिँड्दा हातले काखमा च्यापेको गुब्बारा फुट्ने डरले त्यो गुब्बारा छाेराले बुबालाई दिए ।
जब घर पुगे, छोरालाई कौतुहलता जाग्यो र बुबालाई सोध्यो, बुबा यो एउटा गुब्बारा जहिले माथि माथि उड्छ र अर्काे गुब्बारा किन माथि जाँदैन र भुइमा झर्छ । यो एउटा बेलुन किन माथि गइरहेको छ र अर्को तल गइरहेको छ, मैले जति माथि फ्याके पनि अलिकति उड्छ अनि आएर तल खस्छ । किन यस्तो ?
“छोरा, तिम्रो जुन बेलुन उडिरहेको छ, यो हिलियम ग्यासले भरिएको छ र यसले याे बेलुनलाई माथि उडाउँदछ ।”
“अनि यो अर्को?”
“यो हावाले भरिएको हुन्छ जुन उडाउँदा पनि सजिलै भेटिन्छ । बेलुन भित्र र बाहिर दुवै एकै प्रकारकाे हावा हुन्छ । त्यही भएर तल झरेको हो ।
बुवाले अझ प्रष्ट पार्दै भने, पहिलाे, एउटा बेलुनमा सामान्य हावा छ, जबसम्म तिमी यसलाई आफ्नो बलले उडाउँछौ, त्यो उड्छ र तल खस्छ। दोस्रो बेलुनमा विशेष किसिमकाे हिलियम ग्यास भरिएकाे छ जसमा केही मेहनत गरेर उड्छ र उडिरहन्छ र जसले गर्दा त्यो बेलुन माथि जान्छ।
खुसीको मुद्रामा, छाेराले कुनै ठूलो सम्पत्ती भेटेकाे जस्तो गरी भन्याे। “मैले बुझें, बुबा।”
“के बुझ्याै छाेरा ?”
छाेराले भन्याे “यदि तपाइँ माथि जान चाहनुहुन्छ भने तपाइँ भित्र केहि विशेष हुनु पर्छ नत्र अरु जस्तै तल नै रहनेछौ।”
बुवाले भनेः हाे , खास बन्नका लागि हामी भित्र पनि केही हुनु पर्ने रहेछ, हाेइन र ?
छाेरा खुशी हुँदै हिलियम ग्यासले भरिएको बेलुन लिएर सामान्य हावाले भरिएको बेलुन त्यहीँ छाेड्याे र पढ्न थाल्याे । किनभने त्यो बेलुन उनको लागि पनि सामान्य थियो।
मित्रहरू हाम्रो शरीर पनि खाली बेलुन जस्तै हो । हामी कति टाढा जान्छौं त्यो हामी अगाडि बढ्ने इच्छामा निर्भर गर्दछ। हामी कत्तिको प्रेरित छौं? हामी भित्र पनि दुई प्रकारको हावा भरिन सक्छ। एउटा आफ्नो लक्ष्यमा अगाडि बढ्नु र अर्को सरल जीवन बिताउनु हो।
हाम्रो अवस्था उस्तै बेलुन जस्तै छ। यदि हामीमा केही विशेष गुण छ भने मात्र हामी जीवनको उचाइमा पुग्न सक्छौं। नत्र आफ्नो जीवन जनावर जस्तै बिताउने छौ र एक दिन तिमीले यस संसारलाई बिदा गर्नेछौ।
“समस्या यो होइन कि मानिसहरूले हामीबाट के चाहन्छन्। समस्या यो छ, हामी आफैंबाट के चाहन्छौं? जुन दिन हामीले यो प्रश्नको जवाफ पाउनेछौं, हामी स्वतः माथितिर उड्न थाल्नेछौं।
हाम्रो जीवन परिवर्तन गर्न, हामीले आफैंमा परिवर्तन ल्याउनु पर्छ। बाह्य परिवर्तनहरू अस्थायी हुन्, स्थायी होइन। बाहिरी दबाबमा राम्रो काम गर्नुभयो भने दिन सधैं यसरी जाँदैन। जसरी त्यो बालकले हावाको बेलुन हानेको थियो, त्यसरी नै यो दुनियाँले तिमीलाई धेरै दिन सहने छैन।
अर्कोतर्फ, भित्रबाट प्रेरित भएर काम गर्ने कुरा गर्ने हो भने त्यस्ता व्यक्तिलाई अगाडि बढ्नबाट कसैले रोक्न सक्दैन । किनभने त्यस्ता व्यक्तिहरूले हरेक अवस्थामा समान काम गर्छन् र यो सधैं राम्रो गुणस्तरको हुन्छ। जसको बलमा जीवनको हरेक उचाइ हासिल गर्ने शक्ति हुन्छ।
अब तपाई भित्र ती सबै चीजहरू भर्नु आवश्यक छ जसले तपाईलाई अगाडि बढ्न मद्दत गर्दछ। आफैलाई उत्प्रेरित गर्नुहोस्, सोचलाई सकारात्मक बनाउनुहोस्, एकाग्रता बनाउनुहोस् र धैर्य राख्नुहोस्। सफलताले पक्कै एक दिन तिम्रो खुट्टा चुम्बन गर्नेछ।
तपाईलाई यो “कथा दुई बेलुन” कस्तो लाग्यो? हामीलाई यस बारे आफ्नो विचार लेख्नुहोस्। हामी तपाइँको प्रतिक्रिया को लागी प्रतीक्षा गर्नेछौं।
