दुबाठु सम्झना

क्या राम्रा डाँडा खोला र नाला हरिया जङ्गल ।
सुदुर भनी चिनीने ठाँउ सधैं छ मंगल् ॥

ईशमा आस्था चाड पर्व कस्ता वर्षदिन भरिमा ।

ती मध्ये एउटा सम्झना यो हो दुबाठु गरिमा ॥

यो गौरा पर्व भित्रको खेल खेलिने नाउँ हो  ।

तल्कोटि खौला काेट दुबाठु खेलिने ठाउँ हो ॥

भुपुको रोजाइ राज प्रसाद उसै नै सुन्दर ।

सैपालको छाया सेतिको वायु घुसेको अन्तर ॥

चौतर्फिबाट भक्तको ओइरो गौरिको दर्शन ।

श्रद्धाका शब्द गाउदै गर्छन रमाइलो किर्तन ॥

पटाङिगिनिको हरियो चौर खचाखच भरिने  ।

चाभाइ रे खेल्दै बाधका साथ झाकृले नाचिने ॥

रङ्गिविरङ्गि वस्त्रले शोभित जन औ जनना ।

सुकमार एवं कुमारी समेत चन्द्रमा समान ॥ 

प्रकृति जित्ने रुपका ‍‍‍खानी क्या राम्रा खुलेका ।

श्रृंगार ठाँट पारेर सारा वयमा झुलेका ॥

ललाट लोचन कपोल वदन उसैमा मुहार ।

अनारदाना दाँतका लहर क्या राम्रा मुहार ॥

कोपिला फुल गुलाव राम्रो द्र्खेर रमाउने ।
इश्वरको निम्ति सम्झेर हे भाइ कसले नच्यात्ने ॥

ओरालो सिढी ओर्लेका देख्दा खौलामा वसेर ।

भान यो हुन्छ स्वर्गका तारा झर्दैछन खसेर ॥
किर्तन धमारी सकेर नाच झारेर खासामा ।
दोहोरी चल्छ क्या मिठो देउडा बझाङगिमा ॥

हे SS S वग्दै रला सेती कोटमुनि कलकल गर्दै ।
किन लाग्छ यति दुवाठूकाे माया मलाई  ॥
हे SS S पाक्न लाग्या घोगा भदौरे चामर सुकि ।
कोइ नदिया धोका सालपछिको भेटघाट हो ॥