बसन्त बर्णन 

---

आयो हेर बसन्त सुबास छरदै, घुमी बसन्ती थल्ला ।

शिशिरका सब नग्न बृक्षहरुमा, हास्दै उठे कोपिला ।।

उम्रे पात पालुवा हराभरा भैइ, हरियो भो जङ्गल ।

पन्छिहरु महा भयो अति ठूलो, उत्सव एब मंगल ।।

बिहा मण्डपकी नब बुध झै, शृङ्गार पारे सरी ।

मुस्कुराईन धरती रमे ती कोइली, बोल्दै कुहु कु गरि ।।

बनपाखा भरी बेसरी फलफूल, फुलेसी शोभा दिई ।

भमराहरु झुलिए फूलमा, मीठो मधुरम पिई ।।

डाँफे कालिज चाखुरा तितरी, मुनाल र रानिचरी ।

सारा कीट पतङग मानव महा, बैराग्य माया भरी ।।

सबको मनखिची आफुमा लिईगयो, प्यारो बसन्त जब ।

माहुरी सरी लट्ठ भै कवि पनि छहारी मुनि तब ।।

पाके काफल एसेलु र गुएला, तिलमडा  है बनभरी ।

मीठो रसयुक्त फलको रसिकले उन्मन्द छौ यो धरी।।

घाँस काट्दा युवतिहरु बनमा गाउँनछन बिरही गीत ।

हार्मोनियमको छ ताल सङगमा निन्याउरीको हो कि त ।।

तोरीका फुल लाल छन सङगमा, गहुँ बालीको फाट छ।

डाडामा अति लाल गुराँस फुलहरु, बसन्तको ठाँट छ ।।

चिसो छैन न ता गरम छ न बढी, खुला छ सारा नभ ।

क्षणिक सुन्दरता छ जान सबले, बसन्त जाला अब।।